بزرگنمايي:
فصل اقتصاد - سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست از تهیه نقشه ژنتیکی خرس قهوه ای در کشور خبر داد و گفت: خرسهای ایران تبار مادری جداگانهای از دیگر خرسهای قهوهای جهان قرار میگیرند.
به گزارش گروه جامعه خبرگزاری فارس، محمدرضا اشرف زاده سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست، ضمن تاکید بر ضرورت تولید نقشه های ژنتیکی گونههای در معرض خطر تهدید حیات وحش اظهار داشت: با بررسی و ارزیابی داده ها و اطلاعات پژوهش های پیشین، استخراج داده های موجود در بانک ژن جهانی(NCBI) و مطالعه نمونه های زیستی موجود در بانک ژن دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، نقشه ژنتیکی خرسهای قهوهای کشور بر اساس توالی یابی از ژنوم میتوکندری تهیه شد.
به گفته اشرف زاده، بر اساس تحقیقات داخلی و خارجی طی سالهای اخیر از جمله پژوهشهای انجام شده در دانشگاه تهران و یافتههای حاصل از تحقیقات انجام شده در دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، خرسهای قهوهای ایران در یک تبار مادری کاملاً مجزا از دیگر خرس های قهوهای جهان قرار میگیرند.
وی تصریح کرد: بر این اساس، خرسهای قهوه ای ایران در مقایسه با دیگر خرسهای قهوهای جهان دارای تنوع ژنتیکی به نسبت بالایی هستند و در سه زیرکلاد قرار میگیرند.
سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست اذعان داشت: خرسهای قهوهای موجود در سراسر رشته کوههای البرز تا ارسباران ،جمعیتهای خرس قهوهای موجود در سراسر رشته کوههای زاگرس و جمعیتی بسیار کوچک در بخشی از استان فارس و ناحیهای بسیار محدود در جنوب غربی استان یزد سه زیرکلاد این گونه در کشور هستند.
اشرف زاده افزود: در سطح جهانی، خرس قهوهای به عنوان یک گونه مدل در تحقیقات مرتبط با پیامدهای ناشی از نوسانات و تغییرات اقلیم بر تنوع زیستی شناخته میشود. انجام تحقیقات در زمینه گونههای مدل و الگو میتواند در اتخاذ رویکردهای مدیریتی کارآمد در برابر تغییر اقلیم و اثرات آن بر حیات وحش راهگشا باشد.
سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی همچنین با اشاره به اینکه در طول 100 سال گذشته، خرسهای قهوهای در سراسر جهان بیش از 50 درصد گستره پراکنش جغرافیایی و اندازه جمعیت خود را از دست داده اند، گفت: در خاورمیانه، خرسهای قهوه ای بخش عمده ای از پراکنش جغرافیایی خود را از دست داده و به جمعیتهای کوچک و مجزایی در ایران، ترکیه و عراق محدود شده اند و در خطر انقراض قرار دارند.
اشرف زاده در پاسخ به این سوال که تولید نقشه های ژنتیکی گونه های شاخص حیات وحش کشور چه اهمیتی دارد، اظهار داشت: ایجاد و به روزرسانی سامانه اطلاعات منابع ژنتیکی کشور، دستیابی به اطلاعات فضایی مرتبط با تنوع و ساختار ژنتیکی جمعیتهای حیات وحش، شناسایی جمعیتهای در اولویت حفاظت، شناسایی واحدهای مدیریت و حفاظت جمعیتها از جمله مهمترین کارکردهای تهیه نقشههای ژنتیکی است.
سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: ارزیابی امکان معرفی مجدد گونهها، ارزیابی و مدیریت ارتباط بین جمعیتها و کریدورهای زیستگاهی، تصمیمگیری بهتر در خصوص منشا افراد مکشوفه، تولید و به روز رسانی نقشه های نقاط داغ تنوع زیستی و شناسایی جمعیتهای ناشناخته و شناسایی هدفمند اولویتهای پژوهشی از دیگر موارد پراهمیت و کاربردی در این نقشه ها است.
وی ادامه داد: بر اساس دستورالعمل پایش تنوع ژنتیکی جمعیت ها و گونه ها که توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN, 2022) منتشر شده است، گوشتخواران بزرگ جثه، گونه های شاخص، جمعیت های منطقه ای و ملی که از نظر ژنتیکی از دیگر جمعیتهای گستره پراکنش جهانی یک گونه متمایز هستند (نظیر تمایز خرسهای قهوهای ایران از دیگر خرسهای قهوه ای جهان)، جمعیت هایی که به طور جدی تحت تاثیر تغییر اقلیم قرار دارند، جمعیتها/گونههای در ردههای تهدید و در فهرستهای ملی و بینالمللی تحت حمایت، گونههای کاریزماتیک و نمادین، گونههای کلیدی اکوسیستم و خویشاوندان وحشی دامهای اهلی و محصولات کشاورزی باید در اولویت پایش تنوع ژنتیکی قرار گیرند.
سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی در پایان اعلام کرد: طی تحقیقات انجام شده بر روی خرس قهوهای، علاوه بر تولید نقشه ژنتیکی خرسهای قهوه ای کشور، واحدهای مدیریتی و حفاظتی خرسهای قهوهای، جمعیتهای نیازمند تحقیقات بیشتر و اولویتهای پژوهشی و حفاظتی مرتبط با خرسهای قهوهای نیز مورد ارزیابی و شناسایی قرار گرفتند.
پایان پیام/